Jastruń Wielki Madonna Blumensetzling

Charakterystyka Rośliny
Jastrun wielki tworzy zwarte kępy półzimozielonych liści z wyprostowanymi pędami, na których od czerwca do jesieni pojawiają się charakterystyczne koszyczki z żółtymi środkami. Usuwanie przekwitniętych koszyczków wydłuża kwitnienie. Bylina w zależności od odmiany osiąga wysokość od 30-90 cm. Kwiatostany są duże i mogą osiągać średnicę do 10 cm. Roślina popularnie zwana jest margaretką lub margerytką. Kwiaty języczkowe w zależności od odmiany mogą być pojedyncze, półpełne, pełne, o charakterystycznym dla byliny kształcie kwiatów języczkowych lub o o wąskich, igiełkowatych lub rurkowato zwiniętych kwiatach, w kolorze białym lub żółto-białym. Bylina stosowana na rabatach, ale nadaje się również na trawniki łąkowe w większych ogrodach. Niższe odmiany można wysadzać w ogrodach skalnych i w pojemnikach. Kwiaty nadają się do cięcia. Największe kwiaty i ich obfitość zapewni dość żyzne i umiarkowanie wilgotne podłoże oraz nasłonecznione stanowisko. Należy unikać gleb lekkich, piaszczystych, jak również i gleb ciężkich, gliniastych, bardzo wilgotnych zimą. Rośliny co 3 lata powinny być dzielone i przesadzone na nowe miejsce.
Cechy Rośliny
Termin kwitnienia: VI-VIII, IX
Wysokość z kwiatem: 25
Wysokość bez kwiata: 20
Kolor kwiatów: białe
Kolor liści: zielone
Stanowisko: słoneczne
Wymagania wodne: średnio wilgotno
Odczyn gleby: obojętny - pH 6,6 - 7,2
Typ gleby: przeciętna ogrodowa
Mrozoodporność: 6 grupa -23,3 do -17,8
Liczba roślin na m²: 9
naturalistyczna
kwiat cięty
pojemnikowa
rabatowa
na skalniak
łąka kwietna

Caratteristiche della Pianta
Il jastro maggiore forma cespi compatti di foglie semisempreverdi con tralci eretti, sui quali compaiono da giugno all'autunno caratteristici cestini con centro giallo. La rimozione dei cesti di fiori usati prolunga la fioritura. La pianta perenne, a seconda della varietà, raggiunge un'altezza di 30-90 cm. Le infiorescenze sono grandi e possono raggiungere un diametro fino a 10 cm. La pianta è popolarmente chiamata margherita o margherita. A seconda della varietà, i fiori della ligula possono essere semplici, semidoppi, doppi, con la forma di fiori di ligula caratteristica delle perenni, oppure con fiori stretti, aghiformi o tubolari, di colore bianco o bianco-giallo. Questa pianta perenne viene utilizzata nelle aiuole, ma è adatta anche per i prati dei giardini più grandi. Le varietà inferiori possono essere piantate in giardini rocciosi e contenitori. I fiori sono adatti per il taglio. I fiori più grandi e la loro abbondanza saranno assicurati da un terreno abbastanza fertile e moderatamente umido e da una posizione soleggiata. Dovrebbero essere evitati i terreni leggeri e sabbiosi così come i terreni pesanti e argillosi, molto umidi in inverno. Le piante dovrebbero essere divise e trapiantate in un nuovo posto ogni 3 anni.
Caratteristiche delle piante
Data di fioritura: giugno-agosto, settembre
Altezza con fiore: 25
Altezza senza fiore: 20
Colore del fiore: bianco
Colore foglia: verde
Posizione: soleggiata
Fabbisogno idrico: moderatamente umido
Reazione del terreno: neutro - pH 6,6 - 7,2
Tipo di terreno: terreno medio da giardino
Resistenza al gelo: gruppo 6 da -23,3 a -17,8
Numero di piante per m²: 9
naturalistico
fiore reciso
contenitore
sconto
sul giardino roccioso
prato fiorito